1
استادیار گروه اقتصاد دانشکده اقتصاد و مدیریت دانشگاه تبریز
2
دانش آموخته کارشناسی ارشد اقتصاد دانشگاه تبریز
چکیده
فرضیه سیکل زندگانی مودیگلیانی و نظریههای سرمایه انسانی، دلالت بر این دارند که با افزایش سن یک فرد، رفتار وی تغییر میکند. اگرچه این نظریهها رفتار اقتصادی یک فرد را مورد مطالعه قرار میدهند، اما افراد یک جامعه باهم یک اقتصاد را تشکیل میدهند. با یک جمعینگری به رفتار افراد در یک اقتصاد، این تئوریها، استنادات مهمی درباره ی روابط میان ساختار سنی و تعدادی از متغیرهای کلان اقتصادی دارند. این مطالعه، رابطه میان ساختار سنی و توسعه اقتصادی کشور با استفاده از دادههای سالیانه تولید ناخالص داخلی را در 39 کشور با درآمد بالا طی دوره زمانی 1996 تا 2010 بررسی میکند. با وجود ریشه واحد در سریهای زمانی، با استفاده از روش هم انباشتگی پانل، میتوان روابط میان متغیرها را در سطح دادهها بررسی کرد. اعمال دو آزمون هم انباشتگی پدرونی، یافتههای مطالعه در مورد رابطه بلندمدت تولید ناخالص داخلی و ساختار سنی را حمایت میکند. ضرایب برآورد شده از رگرسیونهای پانل، با اثرات مورد انتظار فرضیه سیکل زندگانی و نظریه سرمایه انسانی همخوانی دارند: کودکان و بازنشستگان دارای اثر منفی و گروههای سنی کاری دارای اثر مثبت بر تولید ناخالص داخلی و به تبع آن بر توسعه هستند