نشاط اجتماعی و زمینه‌های شکل‌گیری آن از منظر سیاستگذاران فرهنگی

نوع مقاله : مستخرج از پایاننامه

نویسندگان

1 گروه جامعه شناسی ،دانشکده ادبیات و علوم انسانی ،دانشگاه خوارزمی،تهران، ایران

2 دانشجوی دکتری سیاستگذاری فرهنگی، دانشگاه خوارزمی تهران. هیات علمی(مربی) گروه علوم اجتماعی،دانشگاه پیام نور،تهران، ایران

چکیده

با توجه به نگاه فرهنگ محور به نشاط اجتماعی در رویکردهای نوین و نقش تعیین کننده آن در سلامت فرد و جامعه و در نهایت فرایند توسعه، پژوهش حاضر به تحلیل و تبیین نشاط اجتماعی از دیدگاه سیاستگذاران عرصه فرهنگ می پردازد. در این مطالعه بر مبنای نظریات شودر و آرلی هوقشیلد نشاط اجتماعی به عنوان یک برساخت فرهنگی و طبق نظر وینهوون به مثابه یک کنش اجتماعی تلقی گردید. رویکرد پژوهش کیفی بوده و از روش تحلیل تماتیک (مضمونی) بهره گرفته شده است. میدان پژوهش شامل سازمان ها و نهادهای سیاستگذار در حوزه نشاط می باشند که از بین آنها 6 سازمان به صورت هدفمند و از هر سازمان 2 نفر جهت مصاحبه انتخاب شدند. روش جمع آوری اطلاعات مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته با معیار اشباع نظری می باشد. بر مبنای یافته های پژوهش نشاط و شادکامی مفهومی روانی – اجتماعی است که لازم است در تعریف های فردی مورد بررسی قرار گیرد که البته بخش قابل توجهی از درک و شرح آن به فهم شرایط اجتماعی، محیطی و فرهنگی مربوط می شود. نتایج تحقیق نشان می دهد که جهان زیست سیاستگذاران و زمینه فرهنگی و باورهای آنها به وضوح منجر به تجربه ابعاد خاصی از معنا و متعاقباً تجربه محیط‌های خاصی در مسیر دستیابی به نشاط اجتماعی می‌شود. بعد از انقلاب اسلامی بخش قابل توجهی از آیین های جمعی بر آیین های دینی متمرکز شد؛ لذا سیاستگذاران بر این باورند که دین باوری عمیق و قلبی در نهایت منجر به فراغ خاطر، آرامش درونی و نشاط پایدار در بین تجربه کنندگان می شود. سیاستگذاران فرهنگی کشور مهمترین زمینه های شکل گیری نشاط اجتماعی را شامل رضایت شغلی، سرمایه اجتماعی و فرهنگی، سبک زندگی، عوامل شخصیتی، خانوادگی، اقتصادی، آموزشی و کیفیت زندگی می دانند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The view point of cultural policy makers on the Social happiness and its origins.

نویسندگان [English]

  • Bizhan Zare 1
  • Alireza Karimi 1
  • Enci Hamidi 2
1 Kharazmi University , Tehran ,Iran
2 Kharazmi university, Tehran, Iran.
چکیده [English]

This Study analyses and clarify the cultural Policy makers View of social happiness. Based on the modern approach to the cultural aspect of social and individual health. In this study, based on the theories of Shuder and Arlie Hochschild, social vitality was considered as a cultural construct and according to Veenhoven as a social action .The study approach is qualitative and thematic analyses is usual. The data collection method is a semi-structured in-depth interview with a theoretical saturation criterion. The happiness is a mental and social concept that investigate in individual precinct and the dominate section of it is relate to social and environmental conditions. The important part of collaborate ceremonies is focused on religious ceremonies now days and the Policy makers belive that the cordial religious belief will culminate in intrinsic calmness and enduring happiness. Job satisfaction, social cultural capital, life style and personality, family, economical, educational and life quality factors affect the social happiness.

کلیدواژه‌ها [English]

  • happiness
  • social happiness
  • policy
  • satisfactions
  • religious ceremony
تمیزی فر، ریحانه و عزیزی مهر، خیام. (1394). بررسی رابطه بین اوقات فراغت و نشاط اجتماعی در شهر اصفهان، پژوهشنامه مددکاری اجتماعی، 6،  ص ص207-232.
چلبی، مسعود و موسوی، سید محسن. ( 1387 ). بررسی جامعه شناختی عوامل موثر بر شادمانی در سطوح خرد و کلان، مجله جامعه شناسی ایران، 9 (1-2)، ص ص 34-57.
حیدری ساربان، وکیل و یاری حصار، ارسطو .(1396). عوامل موثر در بهبود نشاط اجتماعی از دیدگاه روستاییان شهرستان اردبیل، مجله برنامه‌ریزی منطقه‌ای، شماره 25، ص 41-54.
ذهبی، عاطفه. (1394). بررسی تاثیر رابطه میان دینداری و سرمایه اجتماعی بر میزان نشاط اجتماعی در میان گردشگران مذهبی ایران، مجله اسلام و علوم اجتماعی، شماره 14، ص 77-91.
زارع شاه آبادی، اکبر و ترکان، رحمت الله و حیدری، محمود. (1391). بررسی رابطه بین رضایت شغلی و نشاط اجتماعی در دبیران مقطع متوسطه شهر جیرفت، مجله جامعه شناسی کاربردی، شماره 4، ص 165-188.
شریف‌زاده، حکیمه‌السادات و میرمحمدتبار، سید احمد و عدلی‌پور، صمد. (1396).  بررسی عوامل مؤثر بر نشاط اجتماعی در ایران، فصلنامه راهبرد فرهنگ، شماره 40، ص 159-180.
صنعت خواه، علیرضا و دادخواه فر، معصومه. (1394). بررسی نقش اعتماد، شبکه‌های اجتماعی و مشارکت و احساس شادمانی در دانشجویان مورد مطالعه دانشگاه آزاد اسلامی کرمان، مجله مطالعات جامعه شناختی جوانان، سال پنجم، شماره 17. ص 107-124.
عنبری، موسی. (1391). بررسی زمینه‌ها و راهکارهای ارتقای نشاط اجتماعی در ایران، دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی، پاییز 91، تهران.
غفاری، غلامرضا و شیرعلی، ابراهیم. (1395). بررسی وضعیت نشاط اجتماعی در بین شهروندان و رابطه ان با احساس امنیت اجتماعی(نمونه موردی:جوانان 18-29شهر تهران)، فصلنامه مطالعات امنیت اجتماعی، شماره45، ص 33-58.
فاضلی، نعمت الله. (1396). مولفه‌های فرهنگی- اجتماعی شادی، فصلنامه راهبرد اجتماعی- فرهنگی، سال ششم، شماره 33 ، ص 33-73 .
فرزعلیان، الهه و گنجی، محمد و نیازی، محسن. (1398). بررسی نقش سرمایه‌های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی در گرایش شهروندان به سبک زندگی نشاط محور، فصلنامه مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران، شماره2، ص 379-410.
کلانتری، عبدالحسین و کشاورز، امرالله و مومنی، حسین. (1397). رابطه بین سرمایه اجتماعی و نشاط اجتماعی جوانان شهر دهلران، پژوهشنامه مددکاری اجتماعی، شماره10، ص 41-72.
گلابی، فاطمه و اخشی، نازیلا. (1394). مشارکت اجتماعی و نشاط اجتماعی، فصلنامه جامعه‌شناسی کاربردی، شماره 3، ص139-160.
مرتضایی، مهدی. (1395). بررسی رابطه بین نشاط اجتماعی و سبک زندگی اسلامی در بین شهروندان شهر یزد، پردیس علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه یزد.
مقدس، علی اصغر و قدرتی، شفیعه. (1390). بررسی نقادانه نظریه‌های جامعه شناسی عواطف جاناتان ترنر، تئودور کمپر و ادوارد لاور، مجله جامعه‌شناسی کاربردی، سال بیستم، شماره 22، ص 143-166.
نوری حکمت، سمیه. ( 1392). راهکارهای ارتقای نشاط اجتماعی و نقش نهادها در استان کرمان، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کرمان، اتاق فکر دانشگاه.
هزارجریبی، جعفر و صفری شالی، رضا. (1391).  آناتومی رفاه اجتماعی، تهران: انتشارات جامعه و فرهنگ، چاپ اول.
وحیدا، فریدون و دادهیر، بوعلی و فرنام، محمد. (1393). نشاط عمومی در زندگی اجتماعی- فرهنگی شهر، مطالعه‌ای با رویکرد کیفیت اجتماعی در شهر اردبیل، مطالعات جامعه شناسی شهری، سال چهارم، شماره 11، ص 1- 34 .
Argyle, M & Lu, L. (2001). The Psychology of Happiness, London: Rutledge.
Argyle, M. (1999). Causes and correlates of happiness in, kahneman. E. diener& N, Schwarz (Eds). Well-being, The foundations of hedonic psychology, pp. 353 – 373
Diener, E. and suh, E, M. (1997). “Measuring Quality of Life, Economic, social, And subjective Indicators “, Social Indicators Research, 40pp 189-216.
Diener, E. Suh, M.  lucas, R and Smith, H. L. (1999). Subjective Well-Being, Three Decades of Progress, Psychological Bulletine, 125(2) pp 276-302.
Easterlin, R. A. (1995). Will raising the incomes of all increase the Happiness of all, Journal of Economic Behaviear and Organization 27, pp 35- 48.
Easterlin, R, A. (2001). Income and Happiness, towards a united theory, The Economic journal, 111 pp 465-484.
Eur. NL, RankReport. (2006). Human Development Reports, (WHD) World Database Of happiness.
Helliwell, J & Layard, R & Sachs, J. (2016). World Happiness Report. New York: Sustainable Development Solutions Network.
Hochschild, Arlie Russell. (1979). Emotion Work Feeling Rules and Social Structure, American Journal of Sociology, 85(3).  Pp 75-551
Inglehart, R. (2000). Modernization change, and the Persistence of Traditional values,  American  Sociological  Review, Val 65.
Jacobson, BH & Aldond, SG.  (2001). Relationship between Frequency of Aeroble Activity and Illness – Related Absenteelsm in a Iarge Employee Sample Jocup Envlron Med, 43 pp 1019-1025.
Myers, D.G. (2000). The Funds, Friends, and Faith of Happy People, American Psychologist, pp55, 56, 57.
Osvald, A. J. (1997). “Happiness and Economic Performance “. The Economic Journal, 107 pp1815-1831.
Turner, Jonathan H. (1999). Toward A General Sociological Theory of Emotions,  Journal  for the Social  behaviour, 29(2),  pp133-62.
Turner, Jonathan.H. (2000). On the Origins of Human Emotions, A Sociological Inquiry into the Evolution of Human Affect, USA: Stanford University Press.
Veenhoven, R. (1989). How Harmful Is Happiness? Consequences of Enjoying life or not (University press Rotterdam, Rotterdam/ The Hague).
Veenhoven. (1999). Quality-of-life in individualistic social. A comparison of 43 nations in the early 1990s, Social indicators Research 48 pp157-186.
Veenhoven, Ruut. (2004). Hedonism and happiness, Journal of Happiness Studies, Springer, Vol4. No.