ورود و شروع برنامه‌های نوسازی توسعه در ایران زمینه مطلوبی برای بروز تغییر و تحولات در نهاد خانواده پدید آورده است. دگرگونی‌های به‌وجود آمده نیز پیامدهایی در خانواده ایرانی داشته‌اند. هدف پژوهش حاضر مطالعه پیامدهای رویکرد نوسازی توسعه در نهاد خانواده است. روش تحقیق به کار رفته در این پژوهش، کیفی است و از رهیافت نظریه داده بنیاد به عنوان روش عملیاتی پژوهش استفاده شده است. نمونه آماری پژوهش شهروندان شهر تبریز و انجمن خبرگان در این شهر هستند. راهبرد نمونه‌گیری، نظری و شیوه نمونه‌گیری، هدف‌مند است. حجم نمونه پس از اشباع داده‌ها، 34 نفر به‌دست آمد. یافته‌های پژوهش بیانگر آن است که پارادایم یا رویکرد نوسازی توسعه منجر به پیشروی به سمت خانواده‌گریزی، ظهور رابطه ناب، شکل‌گیری عشق سیّال، شکل‌گیری روابط فرامجردی، فرسایش سرمایه اجتماعی خانوادگی، مک‌دونالیزه‌شدن خانواده، افزایش تفاوتهای بین‌نسلی بین والدین و فرزندان، شکل‌گیری دموکراسی عاطفی در خانواده، و دگردیسی صمیمیت و روابط شخصی در خانواده شده است.
)