The Relationship between Organizational Culture and Accountability: staff of Kermanshah city

Authors

1 Associate Professor, Department of Sociology, West Islamabad Branch, Islamic Azad University, West Islamabad, Kermanshah, Iran.

2 Master of Educational Sciences, Islamic Azad University, Islamabad West, Iran.

Abstract

The purpose of this survey is research on the impact of the organizational culture in social responsibility between employees from Azad University in the Kermanshah City. Its theoretical framework derives from the positivist approach with special emphasis on Carroll's theory. This study was conducted using a descriptive survey method and a questionnaire tool. The statistical population of the staff is Kermanshah County Offices. For analyzing the data, two SPSS and AMOS software were used and statistical tests such as correlation, mean comparison, multiple regression and other tests were used. The sample size was 370 people who were selected by stratified random sampling. The average social responsibility of employees is 79.88, which ranges from scores ranging from 43 to 120. Responsibility in the studied population is higher than expected (72). Responsibility in the studied community is higher than expected. The correlation between organizational culture and accountability is equal (r = 0.32). The results show that the organizational culture variable has been able to explain the employees' responsibility. In this sense, by enhancing organizational culture in organizations, we will see employees' accountability. The results of the structural equation model (AMOS) show that the organizational culture variable with a regression coefficient of 0.623 has a significant effect on the dependent variable. According to the fitting indices of the model, the root mean square residual value (RMR) was 0.101, the root mean square error estimate (RMSEA) was 080, the standard (relative) quiquar index (CMIN/DF) was 3.377 And Adaptive Adequacy Fittings (CFI) and Adjustable Adjustable Fitted Indicators (PCFI) with the values of 0.701 and 0.666 are acceptable to the model

Keywords

Main Subjects


اردلان، محمدرضا؛ قنبری، سیروس؛ بهشتی راد، رقیه و پرویز نویدی (1394)، تأثیر سرمایه اجتماعی و مسئولیت‌پذیری اجتماعی بر تعهد سازمانی، فصلنامه مطالعات اندازه‌گیری و ارزشیابی آموزشی، سال پنجم، شماره 10، صص 132-109.
آقایی نسب, تکتم (۱۳۹۳)، بررسی رابطه بین عدالت سازمانی با تعهد سازمانی کارکنان در شرکت آب وفاضلاب روستایی خراسان رضوی واحد ستاد، اولین کنفرانس اقتصاد و مدیریت کاربردی با رویکرد ملی، بابلسر، شرکت پژوهشی طرود شمال.
ایمان، محمدتقی؛ جلائیان بخشنده، وجیهه (1389)؛ بررسی و تبیین رابطه بین مسئولیت اجتماعی و سرمایه اجتماعی در بین جوانان شهر شیراز. جامعه شناسی کاربردی، دوره بیست و چهار، شماره 37، صص 19 – 42.
جهانیان، رمضان. قدسی، سمانه (1393). رابطه سلامت و عدالت سازمانی با رشد حرفه‌ای کارکنان در سازمان‌های آموزشی. فصلنامه علمی پژوهشی رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی مرو دشت. سال پنجم، شماره سوم، صص 97-114.
ریتزر، جورج (1374)، نظریه‌های جامعه‌شناسی در دوران معاصر، ترجمه محسن ثلاثی، تهران انتشارات علمی.
سلطانی، مرتضی، سهیل نجات، خشایار جعفری (1394)، بررسی تأثیر مسئولیت اجتماعی سازمان بر تعهد عاطفی کارکنان؛ نقش میانجی فرهنگ سازمانی، جامعه‌شناسی کاربردی، سال چهارم، (شماره پیاپی4)، صص 145-171.
سلیمی، مهدی (1396). اثر فرهنگ سازمانی در مسئولیت اجتماعی و تعهد سازمانی کارکنان ادارات ورزش و جوانان، تقش میانجی‌گری اخلاق حرفه‌ای، مدیریت فرهنگ سازمانی، دوره پانزدهم، شماره چهارم، صص 925-946.
شجاعی, سامره و قاسم نوروزی، ۱۳۹۳، بررسی رابطه بین عدالت سازمانی و تعهد سازمانی با رفتار شهروندی سازمانی کارکنان، اولین کنفرانس ملی جایگاه مدیریت و حسابداری در دنیای نوین کسب و کار، اقتصاد و فرهنگ، علی آباد کتول، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علی آباد کتول
ضیایی، محمدصادق، طاهر روشندل اربطانی و عباس نرگسیان (1390)، بررسی رابطه بین فرهنگ سازمانی و تعهد سازمانی در میان کارکنان کتابخانه‌های دانشگاه تهران: بر اساس مدل فرهنگ سازمانی دنیسون، نشریه تحقیقات کتابداری و اطلاع‌رسانی دانشگاهی، سال چهل و پنجم، شماره 55، صص 49-72.
کوهی، کمال (1395)، بررسی تأثیر سلامت سازمانی بر مسئولیت‌پذیری اجتماعی (موردمطالعه: کارکنان دانشگاه تبریز)، فصلنامه توسعه اجتماعی (توسعه انسانی سابق)، دوره 10، شماره چهارم، صص 58-33.
مشبکی، اصغر و وهاب خلیلی شجاعی (1389) بررسی رابطه بین فرهنگ سازمانی و مسؤولیت اجتماعی سازمان‌ها، جامعه‌شناسی کاربردی، سال بیست و یکم، شماره پیاپی 40، شماره چهارم، صص، 37-56.
هس مر، ال تی، (1382): اخلاق در مدیریت، ترجمه سید محمد اعرابی و داوود ایزدی، تهران، دفتر پژوهش‌های فرهنگی.
ولی‌پور، محدثه و معصومه حبیبیان (1398). بررسی رابطه فرهنگ سازمانی با مسئولیت‌پذیری اجتماعی معلمان تربیت بدنی شهر بابلسر، نشریه علوم انسانی و ورزش، دوره سوم، سال یازدهم، صص 75-93.
Anthony W. I. & Hong G. J. (2014). “Exploring the direct and indirect effects of CSR on organizational commitment”, International Journal of Contemporary Hospitality Management, Vol. 26, No. 4, pp: 500 – 525.
Apaydin, C. & Ercan, B. (2010). A structural equation model analysis of Turkish school managers’ views on social responsibility, Procedia Social and Behavioral Sciences, Vol. 2, pp. 5590–5598.
Arasteh, H. Jahed, H. (2011) “Observing Ethics in Universities and Higher Education Centers: An Alternative for Improving Behavior”. Science Cultivation, Vo. 2, pp. 31-40.
Bolino, M. C; Turnley, W. H. & Niehoff, B. P. (2004). “The other side of the story: Reexamining Prevailing Assumptions about Organizational Citizenship Behavior”. Human Resource Management Review, Vol.14, No. 2, pp. 229-246.
Boyd, Eric D. Robert E. Spekman, John W. Kamauff and Patricia Werhane. (2007). “Corporate Social Responsibility in Global Supply Chains: A Procedural Justice Perspective”, Long Range Planning, Vol. 22, pp. 341-359.
Colquitt, J. A. (2001). On the Dimensionality of organizational justice: A construct validation of a measure. Journal of Applied Psychology, No. 86, pp. 386-400.
Coupland, C.(2006). “Corporate social and environmental responsibility in web-based reports: Currency in the banking sector?”, Critical Perspectives on Accounting, Vol. 17, pp. 865–881.
Denison, D. R. (2000). “Organizational culture: can it be a key lever for driving organizational change? In cooper, C.L. Cartwright, S. &Earley, P.C.” The InternationalHandbook of Organizational Culture and Climate, pp: 346-376.
Fafaliou, I. et al. (2005)." Is The European Shipping Industry Aware of Corporate Social Responsibility?" Marine Policy, Vol. 30, No. 4, pp. 412-419.
Falck, O. and Stephan H. (2007).”Corporate social responsibility: Doing well by doing good”, Business Horizons, Vol. 50,  pp. 247–254.
Frankental P. (2001). “Corporate social responsibility -a PR invention?” Corporate Communications: An International Journal, Vo. 6. No. 1, pp. 18-23.
Hediger, H. (2010). Welfare and capital-theoretic foundations of corporate social responsibility and corporate sustainability, The Journal of Socio-Economics, Vol, 39, pp. 518–526.
Homans, G. C. (1974). Social Behavior: Its Elementary Forms. New York [etc.]: Harcourt Brace Jovanovich.
Lantos, G. P. (2001). The boundaries of strategic corporate social responsibility.  Journal of Consumer Marketing, Vol.18, No. 2, pp. 595-630.  
Linthicum, C. Reitenga, A. L. and Sanchez, J. M. (2010). Social responsibility and corporate reputation: The case of the Arthur Andersen Enron audit failure, J. Account. Public Policy, Vol. 29, pp. 160–176.
McAuley, J. D. (1966). "Social Responsibility: A Modern Need of The Social Studies". Journal of Education. Vol. 43. No. 4, pp. 223-227.
Memery, J. Megicks, P. and Williams, J. (2005). “Ethical and social responsibility issues in grocery shopping: a preliminary typology”, Qualitative Market Research: An International Journal, Vol. 8, No. 4, pp. 399-412.
Pitts, R. (2010), Organizational Socialization of physicians into a large medical group practice, Dissertation Submitted in Partial Fulfillment of the Requirements for the Degree Doctor of Philosophy, Walden University.                       
Saiful, J. (2006). Defining Corporate Social Responsibility. Journal of Public Affairs, Vol. 6, pp. 176-184. 
Sandro, S. (2016). An Overview if the Concept of Organizational Culture Department of Educational Sciences (DCE), International Business ManagementVol.10, No.1, pp.51-61.
Turner, J. R (2004). Corporate Social Responsibility: Should Disclosure of Social Considerations is Mandatory?. Monash University, Melbourn.
Wentzel, K. R. (1991). "Social Competence at School: Relationn between Social Responsibility and Academic Achievement". Reviewed Educational Research. Vol. 61, pp. 1-24.