%0 Journal Article %T بررسی منحنی کوزنتس شادی و محاسبه شاخص شادی در استان-های ایران %J جامعه شناسی اقتصادی و توسعه %I معاونت پژوهشی دانشگاه تبریز %Z 2322-4371 %A کریمی, محمدشریف %A حیدریان, مریم %A حشمتی دایاری, الهام %D 2021 %\ 11/22/2021 %V 10 %N 2 %P 133-157 %! بررسی منحنی کوزنتس شادی و محاسبه شاخص شادی در استان-های ایران %K شادی %K نابرابری شادی %K منحنی کوزنتس شادی %K استان‌های ایران %K روش تاپسیس %R 10.22034/jeds.2021.43310.1488 %X نبود رابطه نزدیک بین رفاه اقتصادی و رفاه ذهنی توجه بیش از پیش اقتصاددانان را به منظور جایگزینی رویکرد ذهنی برای اندزاه‌گیری و ارزیابی رفاه فردی و اجتماعی به جای رویکرد عینی به خود جلب نموده است؛ برای این منظور شاخصی با عنوان شادکامی معرفی شده است در این مطالعه، براساس متغیرهای شاخص شادی ناخالص ملی، شاخصی متناظر برای استان‌های ایران معرفی و با استفاده از تکنیک تصمیم‌گیری چندمعیاره و روش تاپسیس طی دوره 1394-1384 محاسبه و رتبه‌بندی شد. نتایج این رتبه‌بندی نشان می‌دهد، به طور متوسط در طول دوره زمانی مورد بررسی، استان‌های تهران، کهگیلویه و بویراحمد و اصفهان به ترتیب دارای بالاترین میزان شادی در کشور بودند و استان‌های سیستان‌وبلوچستان، خراسان جنوبی و کرمانشاه به ترتیب در رتبه‌های پایین شادی قرار گرفته‌اند. نکته حائز اهمیت در محاسبات شادی، قرار گرفتن استان‌های مرکزی در رتبه-های بالاتر از استان‌های مرزی کشور است که این موضوع نشان‌دهنده تمرکززایی شادی در مرکز کشور به دلیل تسهیل امکانات رفاهی در این مناطق می‌باشد. همچنین به جهت بررسی توزیع نابرابری شادی در ایران، از رابطه کوزنتس به دو روش حداقل مربعات معمولی (OLS) و حداقل مربعات پایدار (RLS) برای اطلاعات مقطعی 30 استان کشور استفاده شد که نتایج آن گویای رابطه U شکل معکوس بین شادی و نابرابری آن است. به عبارتی در ابتدا با افزایش شادی، نابرابری شادی افزایش می‌یابد، ولی از یک نقطه به بعد به دلیل فراگیر شدن امکانات رفاهی برای عموم مردم، با افزایش شادی، نابرابری حاصل از آن کاهش می‌یابد. %U https://sociology.tabrizu.ac.ir/article_13368_16c303fb726450835e9b484e18aa9440.pdf